Laten we eerlijk zijn…

Toen we nog geen kinderen hadden, droomden we over hoe het zou zijn. We droomden over uren knuffelen, samen slapen, leuke dingen doen met onze kinderen. We zouden nooit boos worden, nooit schreeuwen, nooit ontploffen, nooit zuchtend met onze ogen rollen en we zouden echt alleen maar genieten van het moederschap. We zouden koekjes bakken, filmavondjes hebben, maskertjes doen met onze kleine prinsesjes (sorry jongensmoeders…ik heb geen ervaring met jongens) We zouden gezellig samen make-uppen en uitgebreide shop sessies houden.

Oh wat hadden we een mooie dromen en wat een voorpret 😉

En toen werd het kleine prinsesje in ons leven gegooid…

We weten inmiddels allemaal wel dat mijn roze wolk versplinterde waar ik bij stond 😉

Wat nou uren knuffelen?! Wat nou samen slapen?! niks van dat alles…Voedingen, wassen, slaapgebrek, stront, janken, stront, en nog meer janken…had ik het al over stront gehad?

Dus ik vestigde mijn hoop op de periode dat ze groter zou zijn…

Nu is ze groter.

Mijn peutermeisje, mijn kleine boef, mijn wildebras, mijn kleine kopietje…

Wat gaat het hard, wat groeit ze groot, wat moet ik alweer mijn verwachtingen bijstellen 😉

Ik had verwacht dat ik inmiddels alleen zou kunnen poepen.

De realiteit is dat mevrouwtje nog steeds vol vreugde mee gaat. “Wat gajedoen mama? gaje poepen? Lieve gaat ook!” Daar zit je dan en waar ze als baby nog gewoon lief op het badmatje bleef liggen. Nu speelt ze en gaat ze op onderzoek uit…

Mijn kastje met make up producten is natuurlijk een schatkist voor haar en na een paar keer brullen (ja, dat wat ik niet zou doen) dat ze overal af moet blijven, draai ik zuchtend met mijn ogen en accepteer ik mijn lot. Met mijn slip om mijn enkels kan ik natuurlijk ook niet veel anders.

Zo ben ik aan het eind van mijn poepsessie dus uitgebreid bespoten met mijn minst favoriete parfum en krijgt ze het ook altijd voor elkaar om een spuitje tussen mijn benen te richten… Ik kan je vertellen, dat ruikt niet lekker en voelt nog minder lekker!

Voor ik mijn slip omhoog kan trekken moet ik eerst met een washandje de blush en bronzer van mijn benen wassen en heb ik rode lipgloss op mijn tenen. Als ik de slip omhoog heb en mijn kleren recht heb getrokken, kan ik verder met het herstellen van de schade…

Zo kan ik de mascara van een paar kleine wenkbrauwtjes poetsen en de tandpasta van de muren schrobben terwijl ik intussen brul (ja, alweer) dat ze niet met de tandenborstel in de wc pot mag…

Samen douchen, inmiddels vaker uit noodzaak dan omdat het zo gezellig is…

Ik dacht dat ze gezellig warm in mijn armen zou zitten, samen onder de warme waterstraal…

De realiteit is dat ik eerst een brullende, vechtende, wilde leeuw de manen mag wassen. Terwijl zij heel hard gilt “Help, help!!! Niet doen mama!!! AAAAAAHHHH niet de poepe!!! Auw auw!!! Helppppppp” terwijl ik vrees dat een van de buren jeugdzorg gaat bellen 😉

Daarna kan ik zelf mijn haren wassen, terwijl ik intussen met het sop in mijn ogen hoor “Dat is scherrep he? Magje niet aankomen.” Ontdek ik dat er nog een scheermes binnen haar bereik lag en kan ik dat nog net op tijd uit een paar grijpgrage klauwtjes grijpen…

Je begrijpt het wel….

Zweet in je spleet!

Nadat ik mijn haren heb uitgespoeld kan ik mijn lijf wassen en benoemt Lieve even dat mama “grote billen, een grote poepe, een grote buikje, een grote navel en ook grote pappetjes heeft.” We maken ruzie over wie er nu aan de beurt is om de fles doucheschuim vast te moge houden en als ik dan eindelijk klaar ben, weigert ze om de douchecabine te verlaten. Ze moet eerst nog even ‘water op eten.’

Mooi, dat is een moment van rust waarin ik mezelf aan kan kleden! Hier maak ik gretig gebruik van en daarna kan ik haar mooi afhandelen.

Als we dan allebei in de kleren zijn, kan ik nog heel even een kwast make up over mijn snuitje halen…

Hebben jullie al beeld?

“IK WIL OOK!!! LIEVE WIL OOK!!!”

2 dames in de make up dus 😉 Alleen wil kleine madam alles zelf doen….

“NEEEEEE, NIETE MAMA DOEN! LIEVE ZELLEF…..”

Dit waren dan alleen de badkamer geheimen van mama Kraaij…

Dat uren knuffelen, dat valt ook nog tegen hoor 😉

Vanmiddag nog…

Lekker warm lag ze tegen me aan, ik genoot, ik probeerde het feit te negeren dat ik ‘Het zandkasteel’ zat te kijken. Wat een heerlijk moment, de rust, het dekentje….

Koning Koos en Zaza werden achtergrondgeluid…

Ik sloot mijn ogen en legde mijn hoofd tegen het kussen van de bank….

“MAMAAAAA!!! WAKKER WOLLEH!!! WAKKER! WAKKER! WAKKER!!! MAMAAAAAA!!! hahahaha mama slaapje he?”

Zucht…..ik draai mijn ogen omhoog en aanvaard mijn lot 😛 Wakker worden mama 😉

Tot zover mijn romantische beeld van moederschap…

Bonsje.

(Voor de azijndrinkende medemens… Natuurlijk is dit blogje met een flinke knipoog en een half kilootje zout geschreven. Ik heb het leukste, knapste en grappigste kind van de hele wereld en ik geniet van elke seconde met haar)