Vroeger in het pre-baby tijdperk had ik idealen ๐ Ik had een klein vooroordeeltje over sommige vrouwen die pas moeder waren geworden… Ik? Ik zou het heeeeeeel anders doen! Ik zou mezelf keurig blijven verzorgen, een leuke partner blijven en een relaxte moeder zijn. Nu Lieve 2 maanden oud is weet ik inmiddels wel beter! Leven met een baby is druk! Het lijkt zo stom, zo’n klein mensje dat enkel nog eet, slaapt en kakt…dat zou toch niet zoveel tijd…
Inmiddels is Lieve alweer een maand oud, hebben we iets van een ritme kunnen vinden en heb ik nu zomaar tijd om iets te schrijven ๐ Ik had in mijn vorige blog al laten weten dat ik nog wel iets zou vertellen over mijn kraamperiode en dat kan nu mooi eventjes voordat mijn popje wakker word voor het volgende flesje. Voor de bevalling was al afgesproken dat Lieve en ik 24 uur ter observatie in het ziekenhuis zouden blijven in…
Vandaag wil ik mijn bevallingsverhaal gaan delen, voor mijn eigen verwerking maar ook als uitleg waarom wij onze grenzen zo stevig hebben bewaakt de hele kraamperiode. Zoals iedereen wel weet ging zwanger zijn mij niet heel makkelijk af. Het was om heel eerlijk te zijn heel zwaar! Lichamelijk maar ook psychisch… Lichamelijk ging ik bijna onderdoor aan alle kwaaltjes die maar bij een zwangerschap horen en psychisch was het de angst dat het niet zo mocht zijn. De hele zwangerschap…
Het is alweer een behoorlijke tijd geleden dat ik een update plaatste en ik merk dat er veel mensen nieuwsgierig zijn. Zo nieuwsgierig dat ik het er zelfs een beetje benauwd van krijg ๐ Een rondje door het dorp kan niet meer zonder dat ik door heel veel voor mij onbekenden word aangesproken. Ik begrijp dat jullie mij wel kennen door dit blog maar ik ken de meeste van jullie niet ๐ Inmiddels ben ik 38 weken en 3 dagen…
Een lekker makkelijk en kindvriendelijk gerechtje. Kip met ananas als bij de chinees ๐ Ik weet het, het is lang geleden dat jullie iets van me hoorden. Maar geen nieuws is goed nieuws ๐ De baby zit nog lekker warm en ik doe nog steeds mijn ding. Zo heel af en toe neem ik de moeite om lekker te koken maar over het algemeen is het tegenwoordig wat makkelijker en zijn het trouwe klassiekers waar ik niet over hoef na…
Mens durf te leven Je leeft maar heel kort, Maar een enkele keer. En als je straks anders wilt kun je niet meer. Mens, durf te leven. Vraag niet elke dag, van je korte bestaan. Hoe hebben m’n pa en mijn grootpa heeftt gedaan. Hoe doet “หt m’n neef of hoe doet “หt m’n vriend. En wie weet hoe of dat dan de buurman weer vindt. En wat heeft het fatsoen voor geschreven. Mens, durf te leven. De mensen bepalen…
Inmiddels ben ik vandaag alweer 31 weken en 3 dagen zwanger, het gaat zo snel! Het is alweer een tijdje geleden dat ik over mijn zwangerschap schreef en ik kreeg al wat vragen hoe het gaat ๐ Vandaar dus maar weer even een update. Na mijn laatste humoristisch bedoelde blog kreeg ik via facebook heel veel leuke reacties maar ook een minder aardige…zoals gewoonlijk trok ik me de minder aardige zo erg aan dat ik er heel even klaar mee…
Ik heb een heerlijk zondig ontbijtje voor jullie! Dit kost helemaal niet zoveel tijd en werk en je maakt mooi de restjes oud brood op ๐ Goed voor je portemonnee en je humeur dus! De ingrediรซnten hebben jullie vast wel in huis en iedereen word hier gelukkig van. Het is een wentelteefje maar dan met vulling, een dubbele boterham dus we noemen het een Wenteltosti ๐ Wat heb je nodig voor 2 personen? 4 oude boterhammen 1 banaan pindakaas chocopasta…
Een kennisje van ons is getrouwd met een Nederlander van Marokaanse afkomst. Een mooi stel, zij zo blond en hij zo donker. Samen hebben ze 2 prachtige dochters en allebei ook nog een drukke baan. Aardige, nette mensen waar we af en toe koffie mee drinken en als we elkaar per ongeluk tegenkomen is er altijd een uitgebreid praatje. Vorige week kwam ik op Facebook weer een reactie tegen van een toetsenbordheld waar ik best geschokt door was. Deze dappere…
Als je zwanger bent gebeurt er veel met je, met je lijf maar ook met wie je bent. Voordat ik zwanger mocht raken had ik een nogal romantisch beeld van zwanger zijn…dat romantische beeld heb ik razendsnel bij moeten stellen ๐ Ik had me ook voorgenomen om alles met vreugde te dragen en zonder klagen te gaan accepteren wat er zou gebeuren…niets bleek minder waar ๐ Ik ben raar! Let op: dit mag je met een flinke korrel zout lezen……
Al heel mijn leven heb ik het gevoel dat ik nergens bij hoor. Ik ben het meisje dat altijd alleen was, ik voel me ook regelmatig behoorlijk eenzaam. Ik hoorde nooit bij een vriendengroepje, terwijl ik wel altijd vriendinnen heb hoor maar nooit een groepje. Ik voel me eigenlijk een beetje een buitenbeentje… Ik merk een beetje dat mensen me ‘bijzonder’ vinden. Door mijn openheid en mijn blog krijg ik het stempel ‘dapper’ opgeplakt terwijl ik helemaal niet dapper ben…
Het is hier alweer een tijdje stil…. Ik vind het moeilijk om te schrijven, wat moet ik nou helemaal vertellen? Ik heb niet zoveel nieuws ๐ Jullie weten allemaal dat ik zwanger ben ๐ Ik heb ook recepten genoeg maar geen energie om ze uit te schrijven, de foto’s staan al lang klaar maar het schrijven kost me echt moeite. Plus dat ik met mijn demente hoofd de juiste woorden niet kan vinden of als ik ze wel kan vinden…
Ik ben opgegroeid op het voormalig eiland Urk en mijn moerstaal is dan ook het Urker dialect. Tot mijn 31e, toen ik in Harderwijk ging wonen heb ik niet geweten dat het Nederlandse woord voor knolletjes, koolraap is ๐ Ik praat dus lekker over knolletjes en mijn Urker volgers weten dan prima wat ik bedoel en de mensen van buiten Urk nu ook ๐ Ik groeide op op de gezelligste buurt van Urk (in mijn beleving dan he) de Waaiershoek….
Als de gebeurtenis een ervaring word, dan pas kan je mee praten. Nou…dat moet ik toch wel eerlijk toegeven hoor! Jarenlang ben ik jaloers geweest op iedereen die zomaar zwanger werd, op alle bolle buiken en ik nam me iets heel stellig voor. ‘Als ik ooit zwanger mag worden zal ik alles met een glimlach dragen en niet klagen!’ Hoe naรฏef… Hoewel mijn zwangerschap volgens de boekjes verloopt, voel ik me vreselijk en blijft de roze wolk maar weg. De…
Jaren lang hoorde ik bij de groep vrouwen die geen kinderen kreeg, onverklaarbare infertiliteit. Dit jaar ben ik wonderlijk genoeg zonder enige hulp zwanger geraakt. Een groot wonder, niet te bevatten en ik kan er maar moeilijk onbevangen van genieten. Omdat ik gewoon nog steeds niet kan geloven dat het echt waar is. Ik ben bang, mijn zusje zei het ooit al eens….’vanaf het moment dat je weet dat je zwanger bent, ben je nooit meer zorgeloos’. Het klopt als…