Waar blijft die roze wolk?

Waar blijft die roze wolk?

Als de gebeurtenis een ervaring word, dan pas kan je mee praten.

Nou…dat moet ik toch wel eerlijk toegeven hoor!

Jarenlang ben ik jaloers geweest op iedereen die zomaar zwanger werd, op alle bolle buiken en ik nam me iets heel stellig voor.

‘Als ik ooit zwanger mag worden zal ik alles met een glimlach dragen en niet klagen!’

Hoe naΓ―ef…

Hoewel mijn zwangerschap volgens de boekjes verloopt, voel ik me vreselijk en blijft de roze wolk maar weg. De roze wolk die ik zo verwacht had van het zwanger zijn, bestaat niet. In ieder geval niet in mijn wereld.

Ik zou niet klagen…niet net als al die ‘ondankbare’ zwangeren… Man, wat moet ik hard op mezelf terug komen!

Vanaf dag 1 van de innesteling heb ik gierende hoofdpijn gehad, wekenlang had ik het koud en toen werd ik misselijk….

Niet zo misselijk dat ik moet overgeven….nee, net zo misselijk dat je alleen de hele dag heel hard moet kokhalzen. Een gewoon gesprek voeren kan niet, vanwege het kokhalzen. Ik moet heel goed op mijn ademhaling letten en dat doe je niet in een geanimeerd gesprekje. Telefoontjes van mensen neem ik gewoon niet aan omdat ik weet dat ik de rest van de dag over mijn nek loop te gaan.

Toen kwam het moment dat ik om een zwangerschapsbh moest… Grote schok, cup K is een ding en ik heb het! Mijn nek en schouders zijn continu overbelast en bezorgen me vreselijke pijn en snijdende striemen. Niet klagen maar dragen toch, we leggen gewoon een klein vermogen neer voor een goede bh… Als ik dacht dat alleen de baby geld zou kosten, dat had ik mis πŸ˜‰

De zwangerschapsgloed? Die heb ik niet! Wat ik wel heb? Puisten, ontstekingen, vet haar en haren op plaatsen waar ze niet horen. Nee, mooier word ik er niet van.

Door de zwangerschap schijnt je weerstand ook slechter te worden en ja, ook daar mag ik over mee praten πŸ˜‰ Ik ben ziek of ik word ziek! Zelden ben ik zo vaak ziek, verkouden en koortsig geweest… Waar andere vrouwen rond week 20 weer opknappen lig ik nog steeds als een vod op de bank onder het dekentje wat Agaath zo liefdevol voor me heeft gehaakt. Netflix en ik zijn beste vrienden geworden, boeken lezen is vermoeiend en mijn concentratie is ook niet meer wat het was. Ik ben dementerend, kan niet uit mijn woorden komen en lees ineens heel andere dingen dan dat er daadwerkelijk staat.

Even lekker een wandelingetje maken omdat wandelen zo gezond is? Man…ik kom geen 500 meter vooruit zonder een hijgend hert te zijn. Een briesend paard is er niks bij en dan komt er nog een gevalletje rugpijn en bekkenpijn bij. Wandelen, ik laat het wel uit mijn hoofd! De zeldzame momenten dat ik even de stad in ga als ik niet misselijk ben, of even met ’the Mr’ op pad ga, worden afgestraft met 3 dagen pijn en niet normaal kunnen lopen.

Dat mijn lichamelijke beperking voor veel pijn zorgt dat wist natuurlijk iedereen, maar nu kan ik mijn fijne pijnstillers niet nemen. Ik mag maximaal 4 paracetamols per dag πŸ˜‰ Tel maar op… schouder, verkouden, rug en bekken, hoofdpijn en nekpijn…ik mis mijn tramadol. Mijn energiepeil is door al die pijntjes zo enorm laag dat ik na elk klusje een kwartier uit moet blazen. Waar andere vrouwen door het huis heen razen als de witte motor, kan ik mezelf net aansporen om het hoognodige te doen. Om daarna weer de rest van de dag te kokhalzen πŸ˜‰

Koken? ik vind het vreselijk! Mijn eetlust is wel weer terug maar mijn inspiratie is met de noorderzon vertrokken πŸ˜‰ ‘The Mr’ heeft nog nooit zo saai gegeten sinds hij met mij is, en soms…heel soms grijp ik zelfs terug naar een pakje of een zakje! Ja, ik weet het… het is een schande πŸ˜‰

Vanwege de gezondheid van mijn kindje is mijn dosis antidepressiva teruggebracht naar een minimum en dat merk ik. Ik huil om elke scheet, voel me somber en vermoeid en ik wil gewoon ook een roze wolk!

Waarom heb ik al die jaren gedacht dat zwanger zijn zo’n romantische ervaring zou zijn?! Ik voel me vies en vettig, ben ziek en moe en ben keihard geconfronteerd met de rauwe waarheid van zwanger zijn. Je kan niet poepen, je laat wel scheten en boeren, je bent niet meer sexy en wat voor onderbroek je ook draagt…hij rolt altijd naar beneden! Je tandvlees bloed, je tanden wiebelen, kokhalzen kan niet meer bescheiden maar gaat zo hard dat iedereen over zijn nek gaat van jou. Je krijgt trek in de meest vieze dingen zoals kipnuggets met heel veel chilisaus, wat je dan weer mag bekopen met hele nachten brandend maagzuur…

Zwangere vrouwen… Ik zal jullie nooit meer veroordelen om een beetje geklaag! Sorry, sorry, sorry…

Zwanger zijn is het zwaarste wat ik ooit deed en nu ben ik nog niet eens 22 weken zwanger…nog max 20 weken ziek πŸ˜‰ Het enige wat ik echt puur genieten vind is het bewegen van ons kindje in mijn buik πŸ™‚ Ze is zo gezellig druk en nu doet het natuurlijk nog geen zeer…ook daar zal ik binnenkort wel over klagen πŸ˜‰

Waar blijft die beroemde roze wolk?!

Bonsje.

 

5 gedachten over “Waar blijft die roze wolk?

  1. Hey lieve Bonsje,

    Ik heb dit bericht geliked, niet omdat ik het zo geweldig vind dat jij pijn hebt, en misselijk bent, enz.. Maar omdat je het zo puur hebt omschreven. Ik hoop echt dat jij je snel een stuk beter voelt, en dat je dan ook echt van je zwangerschap kunt genieten. Gelukkig dat je wel kunt genieten van de kleine Bonsje die in jouw buik lekker danst! Hele dikke knuffel uit Rotterdam! XXX

  2. Hoi lieverd! Dat is niet leuk om te lezen. Maar het is wat het is. De roze wolk komt bij jou misschien als jullie meisje er is. Het komt wel goed, vertrouw erop!

  3. ojee dat klinkt niet zo positief en wat je al schreef je bent nog geen 22 weken ….het word alleen maar zwaarder:( hoop voor je dat die roze wolk toch nog jou richting op komt πŸ˜‰

  4. Oh Bonsje toch!!! Ja, dat zwanger zijn, het is niet niks. En jij maakt het nu mee, maar die mannen hebben eigenlijk nog steeds geen idee. Maar weet je, die roze wolk, daar moet je niet van wakker liggen. Die hangt ergens in de lucht, heb je niks aan. Binnenkort heb je een baby, en dan ben je misschien nog steeds ellendig en moe, maar dan heb je die baby! En dat helpt wel hoor haha!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: