Een klein meisje

Een klein meisje

Ik ken een klein meisje, laten we zeggen van een jaar of 5. Dit kleine meisje is elke dag bang, bang voor de wereld, bang voor het leven, bang voor grote mensen. Bang om pijn te hebben, bang om niet gehoord en begrepen te worden. Daarom word dat kleine meisje heel vaak boos, omdat boos zijn groter voelt. Of het meisje maakt grapjes als ze zich ongemakkelijk voelt, over poep en pies en dan moet iedereen lachen.

Dat voelt goed als mensen lachen, ook die grote mensen die ze eigenlijk een beetje eng vind. Ze voelt zich zo een beetje groter en een beetje meer gezien. Als het meisje boos is zegt ze gemene dingen, dingen die andere mensen pijn doen. Maar als ze boos is en zich boos voelt kunnen die andere mensen haar geen pijn doen, zo denkt ze…..

Die wereld vol met grote mensen, die een baan hebben en er zo zelfverzekerd rondlopen, daar is ze eigenlijk een beetje jaloers op. Diep in haar hart zou ze ook wel een volwassene willen zijn. Zo’n mooie zelfverzekerde vrouw die haar zaakjes goed voor elkaar heeft. Zo’n vrouw die niet bang is voor de grote mensen wereld en niet boos hoeft te zijn om zich groot te voelen.

Elke morgen staat het meisje voor de spiegel en word er teruggekeken door een volwassen vrouw. Een vrouw die er zelfverzekerd en dapper uitziet. De vrouw heeft leuke kleren aan en ziet er mooi uit…maar haar ogen kijken verdrietig en ook een beetje bang.

Op een dag zegt het meisje tegen de vrouw in de spiegel ‘help me, ik ben zo bang.’ Ik ben bang voor al die grote mensen in de grote mensen wereld. Bang om niet begrepen te worden, bang om niet gezien en gehoord te worden, bang om er niet bij te horen.

De vrouw in de spiegel kijkt haar aan en glimlacht vriendelijk.

‘Het is niet erg om bang te zijn liefje, grote mensen zijn ook bang.’ ‘De wereld is ook een beetje eng maar hier is voor iedereen een plek om gelukkig te zijn. Geef mij je hand maar, dan loop ik met je mee want samen zijn we sterk.’

Het kleine meisje kijkt naar de vrouw in de spiegel, ze glimlacht en zegt ‘dank je wel, ik ga proberen om sterk te zijn want nu weet ik dat iedereen wel eens een beetje bang is. Nu is de wereld ietsje minder eng.’

Samen lopen ze naar beneden om weer te starten aan een nieuwe dag, in een wereld die een beetje eng is maar samen kunnen ze het. Het kleine meisje in de volwassen vrouw.

 

Reageren is niet mogelijk.
%d bloggers liken dit: