Bonsje Kraaij.nl

Bonsje Kraaij.nl

Zonde is als je je doel mist, las ik deze week bij mijn vader in zijn dagelijkse blog op Facebook. Dat raakte me wel een beetje want ik geloof niet zo heel erg in het begrip ‘zonde’ waar ik mee opgegroeid ben. Zo was het zonde om kort haar te hebben, broeken te dragen als vrouw en niet naar de kerk te gaan. Als je zondig was, dan kwam je in de hel…best heftig om te geloven en gelukkig heb ik dit geloof door de jaren heen los kunnen laten!

Maar wat dus wel zonde is, is je doel missen door je talenten niet te gebruiken. De afgelopen tijd was en is best heel heftig, er is veel veranderd in ons leven met de komst van kleine Lieve. Wij en ik vooral, moeten hier enorm aan wennen. Waar het anderen als vanzelf lijkt af te gaan, kost het mij moeite. Het moederschap gaat me niet vanzelf af en ik moet wennen aan mijn nieuwe rol.

Ik moet opnieuw mijn plekje vinden in het leven, mezelf opnieuw uitvinden als vrouw. Mijn doel opnieuw bepalen en uitvogelen hoe een relatie werkt als je ineens ook va en moe bent. Ik had en heb het hier dus best zwaar mee, want wie ben ik nu en wat kan ik nog? Ik kwam er achter dat moeder zijn en fysiek beperkt zijn geen gouden combinatie is. Fysiek en mentaal raakte ik zwaar overbelast en ja, ze is nog maar 4 maanden 😉 Ik vroeg dus hulp en kreeg het ook!

Een ontzettend dapper besluit zo weet ik nu, want er komt iemand elke week bij mij poetsen zodat ik fysiek ontlast word en niet meer overloop van de zorgen. Ik hoef het niet alleen te doen, ik heb weer tijd voor mij. Om mijn doel te vinden zodat ik het niet kan missen. Want dat zou zonde zijn 😉

Ik heb een talent en dat talent is schrijven! Ik kan mezelf goed uitdrukken en ontdek mezelf al schrijvend opnieuw, leer mezelf kennen in mijn nieuwe leven en dat is mijn doel. Ik ga het niet mislopen, want je doel missen is dus zonde. Een van de weinige zonden die ik serieus neem, schrijven geeft me inzicht en plezier in het leven. Het geeft herkenning en verbinding met anderen. Moeders die het misschien wel net zo beleven als ik, niet een grote roze wolk maar een realistisch besef dat het leven niet altijd leuk is en dat je als moeder niet meer op de eerste plek komt. Dat kleine leventje gaat altijd voor, de zorg voor haar is een doel. Ook dat doel wil ik niet mislopen…dat zou pas enorm zonde zijn!

Dus hier ben ik weer, ik schrijf en ik ben moeder…want dat is mijn doel.

Bonsje.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: